Daha önceki denemelerimde elmaları hep rendelerdim bu sefer üşenmedim ve de küp küp doğradım.
Ve sonunda muhteşem bir lezzet ortaya çıktı.. İlk denememde görünüşte biraz sorun olmuş olabilir :)
9 Eylül 2012 Pazar
elmalı turta
Daha önceki denemelerimde elmaları hep rendelerdim bu sefer üşenmedim ve de küp küp doğradım.
Ve sonunda muhteşem bir lezzet ortaya çıktı.. İlk denememde görünüşte biraz sorun olmuş olabilir :)
9.09.2012
Daldan dala atlıyor düşüncelerim şu son günlerde.. Ya da ben ne zamandır böyle olduğunu unuttum.. Kim bilir? Bazen düşünmemek için saatlerde dizi izliyorum ardı arkası gelmeden, bazen eşyalarımı düzenlemeye girişiyorum belki de milyon defa.. Ne gariptir ki her seferinde atılcak bir şeyler buluyorum. Ya da kurtulmak istediğim için artık işe yaramaz ilan ediyorum onları.. Uzun zaman geçti.. Aklım ve kalbim artık benle senkronize bir şekilde çalışmıyor.. Ya da sanırım ikisini de dinlemiyorum artık.. Kapalı kapılar ardına attım ikisini de.. Bir şeyler yapmaya çalışıyorum.. Sonra vazgeçiyorum, ya da yaptığım şey önemsiz ve anlamsız geliyor.. Bırakıyorum..
Uzun zaman oldu.. Çok uzun zaman benim için.. Kendime ait planlarım bunlar değildi.. Mesela şu an da bir işim olması gerekiyordu.. Sevdiğim bir işim, ya da hiç olmadı para kazandığım bir işim.. Kendime ait bir evim olması gerekiyordu mesela.. Eşyalarını kendimin aldığı.. Severek yerleştirdiği.. Akşam oturup film izleyebildiğim, sevdiğim insanları misafir edebildiğim bir evim.. Bunların ikisi de şu an mevcut değil.. Ne zaman gerçekleşecek onu da kestiremiyorum artık.
Hayatımı hep ertelediğimi düşünüyorum.. Ve hala da erteleyerek yaşıyorum bazı şeyleri.. Bu süreçte sevdiğim insanları kaybettim hayatımdan. Artık suçu sadece kendi ertelemelerimde arıyorum. Ve kendim kendime yetmezken bazı şeylerin planını yapmak bana saçma geliyoru artık. Hiç plansız yaşıyorum şu sıralar.. Bugün ya da yarın ne yapacağımın bir planı yok.. Sanırım kendimi işe yaramaz da hissetmeye başladım iş bulamamanın verdiği güvensizlikle.. Evden çıkmak ayrı bir sorun halini almaya başladı.. Bu süreç hızlı mıydı yavaş mı bilmiyorum.. Artık yediğim yemekten tat alamaz, keyifle içtiğim çayın alışkanlıktan ibaret olduğunu düşünüyorum..
Uzun zaman oldu.. Çok uzun zaman benim için.. Kendime ait planlarım bunlar değildi.. Mesela şu an da bir işim olması gerekiyordu.. Sevdiğim bir işim, ya da hiç olmadı para kazandığım bir işim.. Kendime ait bir evim olması gerekiyordu mesela.. Eşyalarını kendimin aldığı.. Severek yerleştirdiği.. Akşam oturup film izleyebildiğim, sevdiğim insanları misafir edebildiğim bir evim.. Bunların ikisi de şu an mevcut değil.. Ne zaman gerçekleşecek onu da kestiremiyorum artık.
Hayatımı hep ertelediğimi düşünüyorum.. Ve hala da erteleyerek yaşıyorum bazı şeyleri.. Bu süreçte sevdiğim insanları kaybettim hayatımdan. Artık suçu sadece kendi ertelemelerimde arıyorum. Ve kendim kendime yetmezken bazı şeylerin planını yapmak bana saçma geliyoru artık. Hiç plansız yaşıyorum şu sıralar.. Bugün ya da yarın ne yapacağımın bir planı yok.. Sanırım kendimi işe yaramaz da hissetmeye başladım iş bulamamanın verdiği güvensizlikle.. Evden çıkmak ayrı bir sorun halini almaya başladı.. Bu süreç hızlı mıydı yavaş mı bilmiyorum.. Artık yediğim yemekten tat alamaz, keyifle içtiğim çayın alışkanlıktan ibaret olduğunu düşünüyorum..
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)