2013' e az kala.. Dış görünüş itibariyle hayatım gayet yolunda gözüküyor.. Geçici olduğunu düşünsem de bir iş buldum, ne işe yaradığını bilmediğim doktora da yeterlilik aşamasını geçtim, yolunda giden bir ilişkim var, sağlığım yerinde, hayat güzel (?), vs vs.. Diyorum ya dış görünüş olarak yolunda...
Aralık ayıyla birlikte bir işe girdim. Hem bulunduğum kentten ayrılmadım, hem de gün içinde 12 saat çalışsam da ayda 15 gün çalışıyorum. Bu da güzel mi değil mi anlamış değilim. Etrafımdakilere göre ''ne güzel ayda 15 gün çalışıyosun, kalan süre sana kalıyor'' gibi bir yorumla karşılaşıyorum. İşin aslı sabah 7.00 de kalkıp akşam 21.00' de evde oluyorum ki artık pilim bitmiş oluyor o saatten sonra. Hele de ertesi gün yine işe gideceksem artık pek de bişey beklemeyin benden.. Çalıştığım işin kimya ile yakından uzaktan bir alakası yok. Ki zaten artık kendimi kimyager olarak da hissetmiyorum. Yani bana çooook uzak bir ünvan o.
Yaşadığım kenti seviyorum sevmesine de.. Hep bir yalnızlık hissi..
Kendimi hiç de istediğim yerde görmüyorum.. Yani bir amacım kalmadı artık.. Sadece nefes alıyorum gibi geliyor bazen..
Doktoraya gelince.. Şu sıra hocam benden daha çok çaba gösteriyor.. Yılbaşı sonrası sunum yapmam lazımmış tez önerisi için ve benim isteksizliğim onun istekliliği ile birleşip, bana sürekli bir şeyler yollayıp şunu hazırla deyip duruyor.. Ben artık pek de gerekli olduğunu düşünmüyorum. Olsa da olur olmasa da modunda olduğum için..
Ve 2013 ikizlerin yılıymış öyle diyorlar.. Benim pek umudum yok ama belki diyorum yine de..
