Salı günü itibariyle dikiş kursuna başlamış bulunuyorum. Sabahları yataktan kendimi kaldıramadığım için ve bir işim olmadığı için de buna gerek duymadığım için kendimi zorlayarak kurs saatlerimi sabaha aldıım. Ve saat 9.00 da kurs başlıyor. İlk gün saatin çalmasıyla, ne oluyor yaa bu saatte beni kim arıyor modundan ayıldıktan sonra, acaba gitmesem mi diye geçti içimden. Bunu da yenip bu seferde sıcak yatağı bırakmak zor geldi, ki sabahları artık soğuk oluyor.
En sonunda bütün zorlukları yenip kendimi kaldırdım. Giyinmeyi ve kahvaltı etmeyi de başarıp evden çıkabildim. Kursa erken bile gitmişim hatta saati ayarlayamayıp, gittiğimde iki kişi vardı.
Çok garip bir ortam benim için, üniversite son sınıf öğrencisi de var, emekli olan da, ev hanımı olan da.. Ben sabah uyuklarken, teyzelerin '' ayy okula yeni başlamışım gibi çok heyecanlıyım'' demesi ile kendime geldim. Bendeki durum ise, acaba yarın gelmesem mi kalkmak çok zor idi..
Ve sonuç olarak ilk günü atlatıp bugün de gittim. Hem de kumaşım, makasım, iğnelerim, mezuram ve de kalıp çıkarma kağıdımla..:)
İlk gün olması nedeniyle önce teğel çeşitlerinden denedik, sonra ölçü aldık ve ilk etek kalıbımızı çıkardık. Kısa dar bir etek dikiyorum şu an. Provasını da yapıp son makinede dikme aşamasına geldim bugün. Şimdi yarını bekliyorum.. Ve bu dikiş sevdamın ne kadar süreceğini merak ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder